OSHEAS CASINO (LAS VEGAS)

X
Yo, X., me separo de ti, Y., para tenerte conmigo de ahora en adelante, en la desventura y la ventura, en la pobreza y en la riqueza, en la enfermedad y en la salud, hasta que la muerte nos una, si así lo permite la Santa Iglesia, y a ello me comprometo contigo.
Y
Yo, Y., me separo de ti, X., para tenerte conmigo de ahora en adelante, en la desventura y la ventura, en la pobreza y en la riqueza, en la enfermedad y en la salud, hasta que la muerte nos una, si así lo permite la Santa Iglesia, y a ello me comprometo contigo.



Este hombre y esta mujer solemnemente, delante de Dios y de estos testigos, se han dado y empeñado su fe y palabra el uno y el otro. Así lo han manifestado con la separación de las manos.

Que ni yo ni nadie os declare nunca marido y mujer en el nombre del Padre, del Hijo y del Espíritu Santo.

Amén.

A los que el hombre ha separado, ningún Dios lo una.

Badakit nondik natorren
baita zein naizen ere
baina nora noan?

SEASKA KANTA

Ohera joan aurretik, inoiz triste sentitu zarete?
Negar egin duzue mantazpian,
zotinak almoadarekin ito dituzue noizbait?

Entzun duzue barruan horrelako Seaska kantarik?

Bidarria

Kilometro bakoitza bidarri batek alaitzen omen du. Nik ez dakit. Nik ere ikusten ditut bidarriak. Ikusten dut gau batean zure bila ateratzen naizela. Ikusten dut hurrengo gauean beste norbaiten bila ateratzen naizela. Ikusten dut hurrengoan ez naizela irten ere egiten. Ez dakit. Batzuetan badirudi aste osoko bidarria dela larunbata, aste osoa igarotzen baitugu aurrekoari begira eta datorrena etortzeko irrikitan. Eta beti horrela.
Joan zen larunbatean ikusi zintudan Herrian. Ez dakit ikusi ninduzun. Ez dakit zure izenik. Zuk ez dakizu nirerik. Baina, egia esan, ez nuen jakiteko beharrik sentitu. Ez nuen zurekin hitz egiteko beharrik sentitu. Nahikoa nuen ertz batean eserita zuri begira egotea. Nahikoa nuen gehiago nahi ez izatea. Nahikoa nuen denbora gelditu zela sentitzea, ohartu nintzenerako zerbeza epela zegoela konturatzea.
Aste osoa pasa dut zurekin pentsatzen. Aste motza izan da. Bidarritik bidarrira kilometro bat omen dago. Nik ez dakit. Baina bihar ere zure izenik jakiten ez badut hurrengo bidarria urrun egongo da. Oso urrun. Zu bezain urrun.

LORCA

Konturatu gabe izaten da batzuetan. Poema honen lehenengo lerroa normal irakurtzen hasi naiz, eta Urtz-en "Boulevard-eko erlojua" kantaren doinuarekin amaitu dut.

Federico García Lorcaren Diván del Tamarit-en irakurritakoa:

La noche no quiere venir
para que tú no vengas,
ni yo pueda ir.

Pero yo iré,
aunque un sol de alacranes me coma la sien.

Pero tú vendrás
con la lengua quemada por la lluvia de sal.

El día no quiere venir
para que tú no vengas,
ni yo pueda ir.

Pero yo iré
entregando a los sapos mi mordido clavel.

Pero tú vendrás
por las turbias cloacas de la oscuridad.

Ni la noche ni el día quieren venir
para que por ti muera
y tú mueras por mí.

Poeta honi buruz gehiago jakiteko eta bere obran murgiltzeko:

- Wikipedia: ez oso osatua.

- Obra poetiko osoa eta bizitza (nahiko ona)

- Poeta en Nueva York: analisi zehatza

- Diván del Tamarit -en azterketa lexikoa: oso aspergarria

98KO SUETENA: SARRIREN IRITZIAK

http://www.eibar.org/blogak/iturri/354#more

INKOMUNIKAZIOA

Geroz eta isilune luzeagoetara kondenatzen ditugu geure buruak.

Ukitu, dastatu, ikusi eta usaindu ezin dudan ibaiaren norabidea nola imitatuko dut, entzun ere egin ezin dudanean?

Eta entzun ere egin ezin dudanean, zerk sentiarazten dit ibilbide bera egiten ari garena?

Noiz eta zein itsasotan elkartuko gara?

EPILOGO FALTSUA (ULISESEN GARRASIA)

Iltzezko hitzezko jantzia daramazu soinean
Eta galdetzen diot neure buruari
heriotza goxoagorik ba ote
zure besarkadan hiltzearena baino?

Ulises mastara lotu zutenekoa dut gogoan.
Ahoa tapatu ote zioten norbaitek ba al daki?
Noiz
askatu zuten?
Eskatu al zuen maitasunik, keinu goxorik, hor
lotuta?
Ba al zuen pianorik
berari besarkatuta negar egiteko?