EGUN HAU

Suposatzen dut ez daukadala ezertarako gogorik, eta horregatik nagoela hemen, pantailaren aurrean, inongo norabiderik gabe –ez maparik, ez brujularik– zentzugabekeria hau dena idazten.

Askotan pentsatzen dut lehen tekilatxoaren ordez REM aluzinazioekin ekin nahiko niokeela urte berriari, aukera hau lasaitasun osoz har baneza. Disko pausatu batekin, gaueko hamarretan esne beroa eztiarekin hartuz, azala azalaren kontra aurrez txukun egindako ohean etzanez –maindireek estaltzen gaituztenean eta hankak elkarren kontra igurzten ditugunean, umetako sentsazioak oroituz, barre txiki batzuk eginez–.

Gaur gauean ere betiko kantak entzungo ditugu eta denak ohiko pasioz dantzatuko (baita, gezurra badirudi ere, dagoeneko potrotaraino naukan Jo ta ke. Bai, bai, jubilatzear dagoen irakurle: sinisten ez baduzu ere, gu ere kanta hau entzunez hazi-hezi gara-gaituzte).

Gerra zibileko brigadista lez ukabila altxatuta Bella Ciao edota Bandiera rossa kantatzen dutenak izango gara, edota azken alkohol tanta izerdituz Cadillac solitario –alegiazko mikrofono eta guzti– zuretzat bakarrik zapuzten dutenak (bai, bai, jubilatzear dagoen irakurle: zure moduan, guk ere kanta hauek aukeratu ditugu hazteko. Zergatik jartzen dute hain gutxi Loquillo?).

Hurrengo baterako utziko ditut ariketa honek berpiztu dizkidan Liburu honek bizitza kenduko dizu (based on the title Este libro le salvará la vida) eta Lapurreta literarioa ideiak.

Petardoak botatzen hasi dira jada. Momentu hauetan gerra pasatako soldadu traumatizatuetaz oroitzen naiz: belarrietan tapoiak jarri eta euren geletan giltzaperatzen dira, etxafuego bakoitzak bihotza berriro txikitzen dien bonben oroitzapena baitakarkie.

Baina, mekauenla, alai gaitezen bizirik gauden bitartean! Are, gaurkoan taberna guztiei su emango zieau!

Urte berri on!

GABON GAUA: ALTERNATIBAK

Gehiegikeriak, nazionalismo gastronomikoa, kanta tradizionalak, familia



edota

Gehiegikeriak, hanburgesa bat, rock´n´roll-a eta konpainia subertsiboa?

ITZULTZEN

Interesgarria da poema bat euskaratzen saiatu ostean azken emaitza itzulpen ofizialarekin alderatzea. Hona hemen Kavafis-en poema famatu baten itzulpena. Horren ondoren duzue Andolin Eguzkitzak eta Olga Omatosek eginiko itzulpen ofiziala.

ITZULI

Itzuli maiz eta har nazazu,

sentsazio maitatua.

Itzuli eta har nazazu

gorputzaren oroimena itzartzean,

eta lehengo desio zaharrak odola iragatean;

azalak eta ezpainek oroitzean

eta eskuek berriz elkar ukitzen dutela sentitzean.

Itzuli maiz eta har nazazu gauez

Ezpainek eta azalak oroitzen dutenean

**********************************************

ITZUL

(1912)

Itzul hadi sarritan eta har nazak,

zentzazio maitatua, itzul hadi eta har nazak —

itzarri egiten denean gorpuzkeraren oroimena,

eta desira zaharra igarotzen denean berriz ere odoletik;

ezpainak eta azala gogoratzen direnean,

eta senditu egiten eskuek,

ostera ukituko balute bezala.

Itzul hadi eta har nazak gauez,

ezpainak eta azala gogoratzen direnean...


K.P.Kavafis

KARMELO IRIBARREN ETA LEOPOLDO MARÍA PANERO

LOS PARAGUAS, LOS TAXIS

Acabo de tirarlo,

35 minutos bajo la tormenta
-esperando un maldito
taxi-
han podido con él.

Pero cómo se ha portado.

Ésa es la diferencia:
los taxis son como ciertos amigos,
nunca están cuando más los necesitas.

Los paraguas, en cambio, mueren por ti.

EL TRICORNIO

La primera
fue por venganza,
la segunda por placer,
y la tercera
(para qué vamos
a engañarnos),
la tercera fue
porque me gustó
mucho la segunda.

ALGUNAS NOCHES EL MIEDO

Algunas noches me arrimo
a tu calor bajo las mantas
como un niño asustado.
Necesito tocarte
urgentemente. Necesito
saber que estás ahí,
que estarás siempre. Sentir
que tengo cerca a un ser humano,
y que no estoy tan solo.

http://www.um.es/tonosdigital/znum8/estudios/12-iribarren.htm

TE MATARÉ MAÑANA CUANDO LA LUNA SALGA

\La poesía no sirve para nada\novísimos\Leopoldo María Panero

Te mataré mañana cuando la luna salga
y el primer somormujo me diga su palabra
te mataré mañana poco antes del alba
cuando estés en el lecho, perdida entre los sueños

y será como cópula o semen en los labios
como beso o abrazo, o como acción de gracias
te mataré mañana cuando la luna salga
y el primer somormujo me diga su palabra
y en el pico me traiga la orden de tu muerte
que será como beso o como acción de gracias
o como una oración porque el día no salga
te mataré mañana cuando la luna salga
y ladre el tercer perro en la hora novena
en el décimo árbol sin hojas ya ni savia
que nadie sabe ya por qué está en pie en la tierra

te mataré mañana cuando caiga la hoja
decimotercera al suelo de miseria
y serás tú una hoja o algún tordo pálido
que vuelve en el secreto remoto de la tarde
te mataré mañana, y pedirás perdón
por esa carne obscena, por ese sexo oscuro
que va a tener por falo el brillo de este hierro
que va a tener por beso el sepulcro, el olvido

te mataré mañana cuando la luna salga
y verás cómo eres de bella cuando muerta
toda llena de flores, y los brazos cruzados
y los labios cerrados como cuando rezabas
o cuando me implorabas otra vez la palabra
te mataré mañana cuando la luna salga,
y así desde aquel cielo que dicen las leyendas
pedirás ya mañana por mí y mi salvación

te mataré mañana cuando la luna salga
cuando veas a un ángel armado de una daga
desnudo y en silencio frente a tu cama pálida
te mataré mañana y verás que eyaculas
cuando pase aquel frío por entre tus dos piernas
te mataré mañana cuando la luna salga
te mataré mañana y amaré tu fantasma
y correré a tu tumba las noches en que ardan
de nuevo en ese falo tembloroso que tengo

los ensueños del sexo, los misterios del semen
y será así tu lápida para mí el primer lecho
para soñar con dioses, y árboles, y madres
para jugar también con los dados de noche
te mataré mañana cuando la luna salga
y el primer somormujo me diga su palabra.

AHAZTU AURRETIK

Ohean bilduta egon naiz gau guztia, berarekin. Goizean, alde egin duenean, segituan ahazten den amets baten zantzuak besterik ez ditut gorde nire baitan: itzal dardartiak mugimenduan, esandako momentuan garrantzitsuak ziruditen hitzen oihartzunak, gozamenaren arrastoak eta izaretan kamuflatutako bere usaia; dena buruan bueltaka, baina identifika ezin dezakedan kantu bat bezala.

ARDAUAREN NEGARRA

Ardauaren negarra

Añadir a mi perfil | Más Videos

Goizero-goizero 8:30ak aldera jaikitzen da. Betiko ordenari jarraiki, esnatu ondorengo minutu samurretan komunekoak egiten ditu, patxadaz betiere, agian lasaiegi inguruan presaka dabiltzanentzat.

Urte adina kilo, hankak mantso-mantso arrastatuz egin ohi du sukalderainoko bidea eta, luze eta zorrotz hasperen egitearekin batera, manta berdez egokitutako aulkian plof esertzen da.

Lehen errezoekin batera gosaltzen du. Gerra, gerraostea eta diktadura pasa dituen belaunaldikoa da, eskolak gazte utzi eta bizitza lanean pasa dutenetarikoa: lehenengo Zegamako baserrian, gaztetan neskame Donostian eta, ezkondu zenetik, gizonarekin batera Hernaniko harategi batean eta etxean.

Gosaldu ostean, betaurreko zaharrak jantzi eta gutun-azal handietan gordeta dituen errezoak ateratzen ditu, ordu-erdi inguruz ahapeka irakurtzeko. Gurasoak, gizona, anai-arrebak, familiartekoak, lagunak, familiartekoen lagunak, lagunen lagunak eta ezagun gehienak ditu gogoan. Eskelak arduraz gordetzen ditu, El Diario Vasco sortu aurretikoak ere bai, egunero eskuartean ibiliagatik osorik dirautenak, eta abemariak esan bitartean muin ematen die, asko maite dituenei behin baina gehiagotan.

Bizitzan zehar bere buruari galdera gutxi egin dizkiola pentsatzen dut, baina aurrera tinko eta makurtu gabe jarraitzeko behar izan dituen erantzun guztiak aurkitu dituela. Bizitzak ez du inolaz ere goxo hartu, baina oraindik barre egiten du gogotik heldu gerritik jarri eta berarekin dantzatzen dudanean.

Etxe berrira joan eta berriz banantzen garenean, bizitzera berarekin batera joan beharko dudala esaten dit erdi-brometan, gauaren erdian telefonoak jotzen duenean asko ikaratzen baita etxean bakar-bakarrik badago.

Euren mundua eta gurea oso ezberdina da; izan ere, mende ugaritan jo beharko genuke atzera oraingo aitona-amona eta biloben artean ematen den adinako saltoa topatzeko. Hala ere, badago elkar halabeharrez lotzen gaituen hari sendo eta apurtezin bat. Badago ezin deskribatuzko jarraipen edota emate-jasotze sentsazio bat, nahiz eta haiek inoiz ezingo gaituzten erabat ulertu eta guk ere ezin izango dugun inoiz beraien pisua erabat kendu.

Hau idatzi bitartean bazkaltzen ari da, laster amaituko du. Ondoren telediarioa ikusi nahiko du eta, gaur Saber y ganar ez dagoenez, pixka bat paseatuko du. Kaletik bueltan, bapo meriendatu ondoren, arrosarioa eskuan etxeko pasilloan zehar hasiko da alde batera eta bestera. Guztiok partekatzen dugun ihes zentzugabe bezain humanoan mantso baina gelditu gabe, hatz lodiarekin pasatako arrosario-bihi bakoitzak bultzadatxo bat emanez pausua arintzen lagunduko balio bezala.

Heldu gerritik, heldu, ta goazen hegan
Ta ez gelditu zerua bukatu arte
Etorkizuna, nahi duzuna zugan dago
Zer falta zaizu esaidazu zer ?

Egin ezazu egin behar duzuna
Negu Gorriakek ere hala zioen
Askatasuna, maitasuna zugan daude
Ez utzi inori lapurtzen ezer

Ez dago ezer lortu ezin duzunik
Igo pareta eta oihu egizu baietz
Ta ez itxaron iluna abailtzeraino
Esna zaudela egizu amets

Begiratu zure gainera
Izar guztiak zuretzat daude
Baliatu lehen aukera
Azkenengora iritsi gabe