SUMMERTIME

Maitasunaren sugeek haginka egin zidaten lepoan

eta oreina legez erori nintzen errugabe

erreka ertzean

erori udazkeneko urrezko hostoen eran

zaratarik gabe arinki

eta goitik ilargi mutxurdinak

irribarre egin zuen jakin egingo balu bezala

Egunabarrean irteten zinen zure soineko berdearekin

kalea enara eroez betetzeko

turistek bueltan ordaindu beharreko

plazoak ahantzarazteko

eta ostatuko logela ziztrinetan

gaixotzen ziren lentzeria saltzaileak

berehala sendatzen ziren beren begi

lausotuetan neskatila baten musu lasaiak jasotzen

Uda hartan telefonoa

izan nuen lagunik zintzoena

eta bere bip-bip-bip musika bakarra

irailean zureak komunikatzen zuen artean

gelako bisiloak pudikoki itxi ondoren

ispiluaren aurrean alkandora txurian

telefono kable beltza korapilatu nuen

lutozko korbatatzat hartuta

***

Maitasuna besterik ez naiz maitasuna

maitasuna nire hatsa eta bere zaldiak izerdi patsetan

maitasuna nire bularra eta maitasuna nire ikara

maitasuna kopetan distira

maitasuna ahotik daridala

txakur amorratuari antzo

maitasuna

nire begiak kixkaltzen diren artean

mendiak udan erretzen diren usutasun berberaz

nire behatz puntak desegiten diren artean

zure gorputza sumatuz

maitasuna maitasuna

nire ixterren arrainek zure eskuetatik bakarrik

jaso dezakete janaria

maitasuna besterik ez naiz maitasuna

zain duzu nire odola arren!

nire magal gazian

zorroztu zure labana!

Xabier Montoia (1985ean)