KOLUNPIOA
Argazki bat. Argazki soil bat. Esku artean zimurtzen den paper hutsal bat. Zure burua ikusi duzu; zure galtza motzak, zure ikastolako kamiseta zuria, zure ile motz-motza, kolunpio bat, irribarre bat zure ezpainetan, irribarre bat zure begietan. Eta kolunpio bat. Kolunpio gorri bat, zure masailen kolore berekoa.
Gogoan duzu egun hura. Gogoan duzu nola amak eskutik helduta eraman zintuen parkera. Gogoan duzu nola zure amonak errietan egin zizun kolunpioa zikina zegoela eta. Gogoan duzu nola zure aitak zure kolunpioa bultza zuen. Gogoan duzu nola zeruraino igozinen. Gogoan duzu nola lainoak ere eskuekin hartu zenituen. Gogoan duzu nola begiak itxi eta izarren artean hegan egin zenuen.
Argazki bat. Argazki txiki bat. Eta mundu bat. Mundu bat sartzen da argazki batean, une batean mundu bat ikusten da. Begira jartzea da kontua. Beti egoten dira kaxoian; irekitzea eta begira jartzea da kontua. Baina nahiago dugu telebista ikustea; silikonazko panpinak, gezurrezkoi munduak... Zoriontsu izateko kolunpio batean begiak istea nahikoa dela jakingo ez bagenu bezala. Argazkiak begiratu eta begiak istean ere zoriontsu izango ez bagina bezala.
Zuk argazkia begiratu duzu. Begiak itxi dituzu. Eta irribarre bat egin duzu. Malkozko irribarre bat. Malko ausartezko irribarre koldar bat.
Ohartu baitzara haurtzaroa ez dela ziegako leihotik ikusten duzun kolunpioa besterik.
Gogoan duzu egun hura. Gogoan duzu nola amak eskutik helduta eraman zintuen parkera. Gogoan duzu nola zure amonak errietan egin zizun kolunpioa zikina zegoela eta. Gogoan duzu nola zure aitak zure kolunpioa bultza zuen. Gogoan duzu nola zeruraino igozinen. Gogoan duzu nola lainoak ere eskuekin hartu zenituen. Gogoan duzu nola begiak itxi eta izarren artean hegan egin zenuen.
Argazki bat. Argazki txiki bat. Eta mundu bat. Mundu bat sartzen da argazki batean, une batean mundu bat ikusten da. Begira jartzea da kontua. Beti egoten dira kaxoian; irekitzea eta begira jartzea da kontua. Baina nahiago dugu telebista ikustea; silikonazko panpinak, gezurrezkoi munduak... Zoriontsu izateko kolunpio batean begiak istea nahikoa dela jakingo ez bagenu bezala. Argazkiak begiratu eta begiak istean ere zoriontsu izango ez bagina bezala.
Zuk argazkia begiratu duzu. Begiak itxi dituzu. Eta irribarre bat egin duzu. Malkozko irribarre bat. Malko ausartezko irribarre koldar bat.
Ohartu baitzara haurtzaroa ez dela ziegako leihotik ikusten duzun kolunpioa besterik.
posted by MAGABILA | 10:10 PM
7 Comments:
Zoriontsua izateko kolunpio batean begiak istea nahikoa da.
Oso identifikatzen naiz esaldi horrekin.
Umetan asko ibilia naiz eta zergatik ez aitortu, aukeraren aurrean gaur egun ere.
Zorionez ez dut ziega bateko leihotik begiratzeko paradarik
izan, nahiz makina bat espetxetan bisitan izan.
Salto del negro, Puerto1, Soria, Salamanca, Zamora, Alcala,
Soto, Osny(Parisen), Tulon(Marsellan)...
Uste dut argazki bat, nonbait izatekotan, ziega batean dela mundu bat.
Azken esaldi potente eta karakteristiko hori...
Latza
argazkiek, zer dute argazkiek?zer da argazki bat? ez dakit. gutaz gelditzen den arrasto bakarra. azken aldian txikitako argazkiak begiratzn ditut, izan nintzena. orain naiz; zer naiz?atzokoa ahal naiz? oraina, iragana. argazki bat. argazkiaren atzean, letra kaxkarrez, data eta lekua, gure begietan malko bat, eta hauen atzean, data, lekua eta malkoak erlazionatzen dituzten...nork daki zer.
Gaur goizean Bilbon nintzen musika talde batekin entsegua bait nuen. Lokalaren ondoan parke bat eta tentazioari ezin eutsi. Kolunpioan ibili naiz eta begiak itxi ditut.
Metropolitanek badu zerikusirik.
Inguru hauetan ondo idazten da,
bejondeizuela!
Biba zeuek
Nik egia esan , ez dot sekula ere kolunpioa gustoko izan!!!
baina bai txikitako ilusio guztiak bertan oinarritzen dira.
Begira iezaiozue bestela heidiri!
beti kolunpioan sartuta, eta berak bai bizimodua...
Ce commentaire a été supprimé par un administrateur du blog.
Enregistrer un commentaire
<< Home