'Verrà la morte e aurà i tuoi occhi...'
Cesare Pavese

Bizitza heldu da eta zeure begiak ditu.

Euskal arazoak irauten du
eta Europakoak
eta Ameriketakoak eta Afrikan bada
arazo pilo bat
eta Ozeanian bi bakarrik, bata bestea baino
garrantzitsuagoak.

Baina garrantziak ez du garrantzirik
orain larruak dirauen artean.
Ez diezagutela jaurti gerla kronikarik
(nahikoa da geure gela kronika)
ez Kimikaren behin betirako pott egitearen
albistea...

Munduko arazorik larriena zara, fisika
guzien gainetik
eta metafisika guzien azpitik,
bataila guzien ama.
Eta publikoki aitortu dut guzi hau,
amodioa ez delako

(baten batek uste duenez) bi edo hiruren gauza,
amodioa denon arazoa da.

Bila ezazue
Polizia, detektibe pribatu,
interpoleko agenteok,
zeregin larri bat proposatu nahi dizuet:
ene neskalaguna bilatzea.
Nik maite dudan neska hori
galdu egin zait,
ametsaren ertzetik irristatuta
urtu zait.
Errekista itzazue artxiboak,
identifika ezazue,
bila ezazue kale eta hoteletan,
gauean eta goizean,
harrapatu, inguratu eta
ez ezazue aldegiten utzi.
Aldegitean ez zuen lorratzik utzi baina
datu batzu azalduko dizkizuet:
eguzkiaren aldean sortu zela eta argiak
mendetan pindaturiko kolorea duela.
Orein bat sortu behar zen, baina bi diti
eta bi izter sortu ziren,
halaere eta horregatik oreinaren begirada
geratu zitzaiola.
Larru kolorea eta begiak aski ez badira
beste ezagugarri inportante bat:
munduko ezpainik ederrenak dituela,
bila itzazue.
Haztarna digitalak ohostu zizkidan,
behin laztandu nuelarik.

Terrorista inofentsiboak taigabe oldartzen dituzuen
estatuen seguritate indarrok,
bila ezazue neska hori, munduaren ertzik goxoena da,
ez dakizue ze arriskua den humanitatearentzat!

Joseba Sarrionadia, Hnuy illa nyha majah yahoo (Poemak 1985-1995)

(azkena 1992ko Susa aldizkaritik aterata dago, liburukoa baina laburragoa)