MAITASUNA, MAITEMINA

Orain guztia pozoi hutsa da:
zure ahots, zure usain...
Batera nola izan zaitezke
horren faltsu, horren apain?
Bizitza hautsi didazulako
nirekin jolasteaz gain
ez naiz zuk utzi duzun zulo hau
bizitzaz estaltzeko lain.
Sarritan mina izaten denez
amodioaren ordain
lehen oroitzen nuena gaur da
ahaztu nahi dudan orbain;
alfer-alferrik ibili ohi naiz
zuk eskutik noiz heldu zain...
Ta txarrena da askoz gehiago
maite zaitudala orain.