AMESGAIZTO BAT
Bart amesgaizto bat izan nuen. Akordeoia jotzeko eskatu zidaten dantza-talde batean, baina akordeoia kaxatik atera eta jotzen saiatu nintzenean, ezin izan nuen bertatik melodia ulergarririk sortu. Hauspoa herdoildu antzera sentitzen nuen; ezin nuen ireki. Partiturak ere ez nekizkien. Barregarri geratu nintzen.
Musikarien arduradunaren aurpegia ikusten nuen ondoren, haserre erabat, huts egin niola adieraziz.
Ametsa esnatu orduko ahaztu dut.
Eguerdi aldera, ordea, sofan lasai-lasai irakurtzen ari nintzela, txistu doinuak nabaritu ditut urrutian. Balkoira atera naiz eta herriko banda ikusi dut kalejirak jotzen eta pixkanaka-pixkanaka nire etxe parera gerturatzen, musikarien arduraduna buru zutela.
posted by MAGABILA | 3:48 PM
2 Comments:
eta gu jendea alaitzen ari ginelakoan... txisluarien buru denak behintzat ez zizun aurpegi txarrik jarriko ezta? parrandan iaioagoa baita!
Txistulari infiltratu bat metropolitan-en.. Interesting.
Noski ezetz, txistularien burua nere idoloetako bat da, ta ez nerea bakarrik, bati baina gehiagori entzun izan baitiot haunditan bera bezelakoa izan nahi duela.
Todo un mito viviente.
Enregistrer un commentaire
<< Home