ardi beltzak

Drogas-ek oraindik ile luzea zueneko disko batekin hasiko naiz, 1997an Iruñean zuzenean grabatutako Barricadaren Salud y rocanrol-ekin. Osasuna eta rock´n´rolla, paradoxa ederra, bi hitz horiek berrogei urteak pasatu eta semeak eduki ondoren elkar daitezkeen bi antonimo direla kontuan hartuta. Estudioko ahotsen melodikotasun minimoa galduta, diskoa akelarre rocanrolero hutsa besterik ez zait iruditu, bere osotasunean mozkortuta eta kontzertuko dezibelioak parekatuta bakarrik goza daitekeena. Donostiako Aste Nagusian hemen izango ditugula ziurtatu omen du, bestalde, kalboak. Ezin aukera galdu milioi bat disko eta beste hainbeste cassette, CD eta ordenagailuen memoria bete dituen talde bat ikusteko.

Ardi beltzei buruz hitz egiten hasi naiz eta ez nuke eserialdi batean irakurri dudan La oveja negra y demás fábulas Augusto Monterrosoren ipuin liburu laburra aipatu gabe utzi nahi. Ipuingile apartaren teknika, zehaztasun eta intentsitatearekin, Monterrosok politika, gizartea eta giza harreman eta jarrerei buruzko kritika eta hausnarketa ironiko eta gupidagabea egiten du narrazio labur hauetan. Hona hemen aurreko guztiaren erakusle den bere La oveja negra ipuin famatua.

En un lejano país existió hace muchos años una Oveja negra.

Fue fusilada.

Un siglo después, el rebaño arrepentido le levantó una estatua ecuestre que quedó muy bien en el parque.

Así, en lo sucesivo, cada vez que aparecían ovejas negras eran rápidamente pasadas por las armas para que las futuras generaciones de ovejas comunes y corrientes pudieran ejercitarse también en la escultura.