metropolitan. . .

Ez dakigulako baina jakin nahi dugulako Ez dugulako probatu baina probatu nahi dugulako Ez dugulako ikasi baina ikasi nahi dugulako Donostialdeko gazte literaturzaleen blog bohemio, paristar, idealista, erromantiko, fantasioso eta eroa.

lundi, juillet 03, 2006

THREE MONTHS IN NEW YORK CITY

New York-en barrenak jango dituen zizare gosetiak izango gara.

Arratsa pasa nahi dut zubi hontan


Suertea badugu (edukiko dugu, bestela bilatu egin behar)
ezagutuko dugu jatetxe txinatar batean kasualitatez bazkaltzen ari zen pintore granadino marginal bat
Kontatuko diozu nola egon zinen bere herritik gertu
eta erantzungo dizu
a bai!, nere osabarena da alberge kotxanbroso hori
eta emango dizkigu bi sarrera bere koadroak ikusteko


Erresidentzia unibertsitario batera joango gara bere esposizioa ikustera eta
ezagutuko dugu bertan eskandinabiar ikasle bat
zeinak gomendatuko digun zinez, soilik zinez jositako kale bat
eta bertan pelikula bat
eta esposizioaz aspertu ondoren jango dugu mierda horietakoren bat
merkea, kalean saltzen duten hot dog bat adibidez
eta zinez betetako kale batera joango gara
paseatuko dugu bertatik elkarri eskutik helduta
kartelerak ikusten

Orduan, kale erdian, begiak itxiko dizkizut, eta esango dizut:
dudan guztia bi esku hauetan dut (esku ahurrak zerura begira jarriz)
eta ikutuko zaitut
nire ahurra zure azalaren kontra
ez dakit nola deitu honi
baina ez da izango zu gogoratzeko ariketa behintzat
dudan guzti hori
bi eskuetan kabitzen zaidana alegia
zuri ematea da nahi dudana
ez da memoria kontua
zu begiak itxita
nik dudan guztia ematean datza
zugan, zuri, zuretzat
...

Ondoren, emango dizkizut buelta pila bat eta esango dizut, oraindik begiak itxita dituzun bitartean:
seinalatu edozein kartel

Ausaz aukeratutako pelikula txinatarra da
Hong Kong-en anbientatua eta subtituloak irakurtzen parra egiten dugu
pelikula ez da oso serioa
eta pertsonaia printzipalaren aurpegia hain da graziosoa...

Let me take you by the hand
don´t you feel it?

Eta aterako gara
dagoeneko gaua abaildu da
eta luma galdu bat bezala
taberna ilun batean sartuko gera
jazz-a entzutera-edo
Kanpoko kartelak dio: DRINK AS MUCH AS YOU CAN
eta probatzea erabakitzen dugu

Mozkortu gaitezen
but before that
let´s make love
Komunean, baldar eta basati
eta bueltatuko gara
eta orain bai
let´s get drunk

Goizeko argiak harrapatu arte taberna ilun horretan
hain gaude mozkorrak tabernatik ateratzeko orduan non DRINK AS MUCH AS YOU CAN ordez irakurtzen dugula kartelean: GIN KAS MUCHAS YOUCATAN
Eta ziurtasun osoz esaten duzu Youcatan-en (azento ingelesarekin) Ginkas ugari egiten duela euria
eta gogoz besarkatzen gara
beste ezerk inportako ez balu bezala
Esnatzerakoan telefono zenbaki pila bat edukiko ditugu poltsikoetan
jende asko ezagutu dugu gaur gauean

You´ll work in a school
I´ll work in a library
just like in that movie

eta taxi horitan maitatuko gara

Just bring me to New York City
Eta gustora baldin bagaude
eta etxea polita bada eta alokairua asekiblea
animatzen bagara
just
why not
let´s liiiive for another 3 months
in New York City


I´ll take the way of love
I´m growing I´m walking
in the way of love

8 Comments:

Blogger aitzol aiestaran said...

Ez da hain urrutira joan behar...

taxi horien ordez, renfe.

hotdog-ak =patata tortiya

Drink as much as you can= kalimotxo

hemen ere aurkitu dezakezu kumunetan maitatzeko norbait...

1:14 PM  
Anonymous Anonyme said...

joder oso oso ona.milesker holakoak irakurtzeko aukera emateagatik. agian maitemintzen ari naizelako gustatu zait horrenbeste...
ai maitasun puta hau

10:47 PM  
Anonymous Anonyme said...

Arrazoia, Brandonboyd. Zergatik dirudite halako gauzek erromantikoago New Yorken direnean? Erantzuna begien aurrean daukazu: PANTAILAn.

11:32 AM  
Anonymous Anonyme said...

he de hacerte una oferta que no podrás rechazar... dirudi poema honek

new york, new york...

6:07 PM  
Blogger Ugutz Falzes said...

New York, Paris, Erroma... Bilboko alde zaharra ere izan daiteke.

Oso polita, hobeto sagar handia biren artean jan bakarka baino.

6:32 PM  
Anonymous Anonyme said...

koXk me

2:51 PM  
Anonymous Anonyme said...

let´s die in new york city

11:50 AM  
Anonymous Anonyme said...

Ni nolakoa naizen
ze erabaki hartzen ditudan
Ps, horrek ez dit lotsarik ematen

Bai ordea besteei.Lotsa, atzerakoa, beldurra, bitxo-estrañismoa, ni nolakoa naizen ikustean.

New York-en ez genuke inguruko horrelako presio hori jasan beharrik izango ezta?

6:50 PM  

Enregistrer un commentaire

<< Home